zondag 27 februari 2011

Wortelburgers

Back in town na een weekje New York City. Het was weer fantastisch, deze stad blijft toch erg hoog in mijn top 10 vakantiebestemmingen staan... We hebben er uiteraard ook geweldig lekker gegeten en zelfs geen enkele fastfoodketen gedaan. En dat laatste is een hele prestatie in the US of A. Wel een paar lekkere veggieburgers gegeten in ouderwetse diners, dat smaakt mij toch altijd hoor. Ik vond er bij Barnes & Noble toevallig dit leuke kookboekje over van Lukas Volger. Boordevol leuke veggieburgerreceptjes!




Binnenkort probeer ik hier zeker iets van uit, maar nu eerst nog een receptje van voor de reis. Ik zag op een blog, ik kan me helaas niet meer herinneren dewelke, een soort van Marokkaanse wortelkoekjes. Dat zag er wel leuk uit en het inspireerde me ook voor deze burgers. Wortel, kikkererwten en couscous zijn en blijven een winning team! 


De couscous en kikkererwten zijn dan wel meer zuiders getint, ik ging toch liever voor een meer noordelijk smaakje met graanmosterd en thijm, altijd lekker bij worteltjes. Niets houdt je uiteraard tegen om je potje ras-el-hanout nog eens van onder het stof te halen en de Marokkaanse toer op te gaan!


Dit heb je nodig voor 4 large, 6 medium of 8 small burgers:
  • 1 blik kikkererwten, uitgelekt (240 g)
  • 2 middelmatige wortels
  • 1 ui
  • 70 g couscous
  • 1 groentenbouillonblokje
  • 1 koffielepel graanmosterd
  • 1 koffielepel gedroogde thijm (of iets meer verse)
  • 2 eetlepels bloem
  • 2 eetlepels paneermeel
  • 2 eetlepels sesamzaadjes
  • Peper & zout van de molen
  • Olijfolie


Zo maak je ze:
Breng een anderhalve liter water aan de kook met het bouillonblokje. Schil de wortels en snijd in schijfjes. Giet de kikkererwten af en kook ze samen met de wortelschijfjes gedurende 15 à 20 minuten gaar. Maak intussen de ui schoon en hak fijn. Neem dan een antikleefpan en zet deze met en scheutje olijfolie op en middelmatig vuur, fruit er de ui in. Zet opzij en laat even afkoelen. Maak ten slotte de couscous klaar volgens de instructies op de verpakking, gebruik hiervoor eventueel wat bouillon van de worteltjes/kikkererwten. Wanneer deze laatste gaar zijn, giet je ze af en laat even afkoelen.




Doe de gekookte wortelen en kikkererwten in de keukenrobot en mix ze glad. Doe in een mengkom en voeg er de couscous, bloem, paneermeel en sesamzaadjes aan toe.




Meng goed en voeg ten slotte de uitjes, mosterd en thijm toe en kruid met peper en zout van de molen. Meng een laatste keer goed door elkaar en laat even opstijven in de koelkast.




Zet dan opnieuw een antikleefpan op een hoog vuur met een flinke scheut olijfolie. Wanneer de olie heet is, zet je een dresseerring in de pan en doe je er een deel (afhankelijk van de grootte van je ring) van het burgerbeslag in. Druk goed aan. Verwijder na enkele minuten de ring en laat nog een minuutje verder bakken. Draai de burger daarna om met een spatel en laat opnieuw enkele minuutjes goudbruin bakken. Laat de burger even uitlekken op wat keukenpapier en bak intussen de andere burgers.



Serveer tussen een (volkoren-)broodje met wat sla en een sausje naar keuze!

dinsdag 15 februari 2011

Rucolapesto

Nog een receptje dat ik een tijdje geleden maakte met een overschotje heerlijke Pecorino Romano uit de Italiaanse supermarkt. Ik maakte er een pesto van met verse basilicum en rozemarijn. Zonder pijnboompitjes wel, want daar ben ik niet zo gek op. Rucola, wat eigenlijk niet meer dan een opgewaardeerd onkruid is, maar daarom zeker niet minder smakelijk, zorgde in deze pesto voor het notensmaakje. Heerlijk op een stukje geroosterde ciabatta. Misschien ook in een pasta pesto, wie weet. Ik had de kans niet om het te proberen, want mijn potje was in 1 keer leeg! 


Dit heb je nodig:
  • 2 handenvol rucola
  • 1 handjevol basilicum
  • 15 verse rozemarijnblaadjes
  • 1 blokje Pecorino Romano
  • Het sap van 1/2 kleine citroen
  • Olijfolie
  • Zwarte peper van de molen
Voor de toastjes:
  • Ciabatta, in schijfjes, geroosterd
  • Zwarte, gemarineerde olijven
  • Ricotta of Philadelphia Light of dunne schijfjes mozzarella of ...
  • (Zongedroogde) Kerstomaatjes
  • ...


Zo maak je het:
Heel simpel: je wast de rucola, basilicum en rozemarijn. Doe ze samen met de pecorino (in blokjes) in de keukenrobot en blend. Voeg dan een hele flinke scheut olijfolie toe en het citroensap en kruid met verse zwarte peper.


Blend nog een laatste keer goed. Besmeer er de geroosterde schijfjes ciabatta mee, die je eventueel eerst instrijkt met een teentje look. Versier met een olijf.




Of besmeer de toastjes eerst met verse kaas of een plak mozzarella, doe er wat pesto op en versier met een tomaatje. Of freestyle er gewoon op los!


zaterdag 12 februari 2011

Mijn lievelingspizza

Niets zo vreselijk als moeten kiezen op de menukaart in een pizzeria... Behalve dan als er een pizza zonder vlees met rucola op de kaart staat en liefst dan nog met funghi, cipolle en/of olive nere in de beschrijving.  Dan heb ik snel mijn keuze gemaakt. Afgelopen week probeerde ik het ook eens zelf. Hieronder mijn recept. 


De ingrediënten zijn voor 4 kleine of 2 grote pizza's. Zoals je misschien al ziet op de foto's, maakte ik ook de lievelingspizza van de V.V. met ham, ananas, ui en paprika. Maak dus zeker ook je eigen lievelingspizza, of probeer gewoon de mijne!


Voor het deeg:
  • 250 g bloem + een beetje extra voor het uitrollen
  • 1/2 theelepel zout
  • 1/2 theelepel instant gist
  • 140 ml lauw water
  • 1 à 2 eetlepels olijfolie
Meer info over het maken van pizzadeeg, op mijn manier dan, vind je hier.




Voor het beleg van 4 kleine veggie pizza's:
  • 250 ml tomatenpassata
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 1/2 koffielepel gedroogde oregano + beetje extra
  • Zout van de molen
  • 40 g gedroogde porcini
  • 1 ui
  • 25-tal zwarte olijven
  • 4 handjesvol geraspte mozzarella
  • 4 handjesvol rucola
  • 2 handjesvol Pecorinoschilfers


Zo maak je ze:
Terwijl het deeg zichzelf bereid in de broodbakmachine, kan je alles alvast klaarzetten. Doe de passata in een kommetje, doe er een eetlepel olijfolie, 1/2 koffielepel organo en een snuifje zout bij en roer. Je hoeft dit niet te verwarmen. Laat de porcini weken/koken zoals vermeld op de verpakking en snijd de ui en de olijven in fijne ringetjes. Lees dan een roddelblaadje ofzo. Verwarm iets voor de eindtijd je oven voor op 200° C en zet een bakplaat klaar en smeer in met wat olijfolie, tenzij je een echte pizzasteen of -oven hebt natuurlijk. Als het deeg klaar is, kan je snel verder werken.


Verdeel het deeg in 4 en rol elk deel uit op een bebloemd werkblad. Strijk er een dun laagje passata over en beleg met porcini, olijven- en uiringetjes. Strooi er dan wat geraspte mozzarella over. Niet te veel, want straks komt de Pecorino nog. Werk af met een touch of oregano!  


Zet 10 à 15 minuten in een oven van 200° C en maak indien nodig de volgende pizza's, als je nog deeg over hebt. Laat de pizza's daarna een minuutje afkoelen alvorens je afwerkt met de rucola en Pecorino, anders wordt de rucola meteen slap en dat willen we niet! Een paar druppels pikante olijfolie maken het geheel compleet. 


Tip: Ga ook eens voor een vegan dieetpizza, ook met porcini...

donderdag 10 februari 2011

Verse pasta met tomatenricottasaus

Een tijdje geleden hebben we opnieuw een tripje naar de Italiaanse supermarkt gemaakt. Die winkel komt voor mij op culinair vlak toch dichtbij een spreekwoordelijke hemel op aarde... De buit was er dan ook naar: speciale verse pasta van De Cecco, goeie passata, lekkere bruschetta, ... en dan was er nog de verstoog. Het werd Pecorino Romano, Fontina, Filante, verse ricotta en wat Italiaanse ham voor de V.V.


Met al dat lekkers kon er niet anders dan een lekker maaltijd op tafel getoverd worden. Met wat verse basilicum, een aubergine en gehakt voor de V.V. uit de gewone supermarkt werd het deze lekkere pasta. Simpel, maar met de beste ingrediënten moet dat niet meer zijn! De foto's zijn ook een beetje simpel, maar het was lekker, echt!






Dit heb je nodig voor 1 veggie en 1 meaty portie (of 4 voorgerechtjes):
  • 200 à 250 g verse pasta (met eieren)
  • 1 fles goeie tomatenpulp (ongeveer 700 ml)
  • 1 grote ui
  • 20-tal blaadjes verse basilicum
  • 250 g (verse) ricotta
  • 1/2 koffielepel gedroogde oregano
  • 1 handvol Pecorino Romano, in schilfers
  • 1/2 aubergine
  • 200 g gemengd gehakt, gekruid
  • Peper & zout van de molen
  • Good olive oil


Zo maak je het:
Start met de tomatensaus! Maak de ui schoon, hak fijn en fruit in een flinke scheut good olive oil. Voeg dan de tomatenpulp/passata toe, samen met de fijngehakte blaadjes basilicum en de oregano. Laat pruttelen. Snijd ondertussen de aubergine in blokjes en stoof aan in olijfolie tot ze een beetje glazig zijn en kruid met peper en zout. Bak dan ook het gehakt "rul" in wat olijfolie en kruid eventueel nog wat bij. Zet dan ook een kookpot met ruime hoeveelheid gezouten water op het vuur en kook de pasta al dente volgens de instructies op de verpakking. Voeg dan de ricotta bij de tomatensaus en roer goed, kruid met peper en zout. Deze verse ricotta is trouwens de lekkerste die ik ooit gegeten heb, zo zacht en smaakvol. Een aanrader!


Dresseer dan de pasta in 2 borden, doe er vervolgens saus over en daarna de aubergineblokjes/gehakt. Werk af met wat schilfers Pecorino, die ook ongelooflijk lekker was. Een blaadje basilicum maakt het tot een fotogeniek geheel. Buon appetito!

zondag 6 februari 2011

Snelle salsa

Zoals je misschien al eerder gelezen hebt, ben ik niet zo gek op wintertomaten. Die sukkeltjes hebben geen zon gezien en de smaak is er dan ook naar... Meestal maak ik mijn salsa wel zelf, met verse tomaten, maar bij gebrek aan beter probeerde ik het onlangs eens met een blik tomatenblokjes. En dat was geen slecht idee, zo bleek. Het is een mooi compromis tussen versgemaakte salsa en potjesdip uit de supermarkt én nog eens snel klaar ook. Superorigineel is het misschien niet, maar wel ideaal als je last-minute bezoek over de vloer krijgt. Onderstaande hoeveelheden zijn voor "veel" salsa, wij aten de rest bij wraps, ook een aanrader.  


Dit heb je nodig:
  • 1 blik tomatenblokjes (400 g)
  • Zout van de molen
  • Sap van 1/2 citroen of 1 limoen
  • 1 eetlepel ketchup (Heinz!)
  • 1/2 rode ui, superfijn gehakt (kleine)
  • 1/2 koffielepel oregano (gedroogd) of iets meer verse
  • 1 koffielepel gedroogde bieslook of peterselie
  • 1/2 koffielepel sambal, of iets meer voor de durvers
  • 1 à 2 eetlepels olijfolie


Zo maak je het:
Hak de halve ui zo fijn mogelijk. Voeg dan alle andere ingrediënten erbij, roer et voilà. Het is nog lekkerder als je de salsa een uurtje laat rusten in de koelkast. Serveer met naturel / gezouten nacho's en dippen maar!

zaterdag 5 februari 2011

Chocolate chip oatmeal cookies met geroosterde amandelen

Als ik nog eens "goesting" heb in iets zoets, grijp ik vaak naar mijn The Complete Magnolia Bakery Cookbook... Zeker nu we binnenkort terug naar NYC trekken, kan ik er maar niet genoeg van krijgen! Dit keer koos ik voor koekjes, maar ik kon niet kiezen tussen de recepten van de Chocolate Chip Cookies (p. 39) en de Oatmeal Raisin Almond Cookies (p. 40). Dan maak ik toch gewoon een mix van beide, nietwaar?! De rozijnen verving ik door chocolate chips, nu ja eerder van die chocoladepareltjes die je voor chocoladefondue gebruikt, want echte chocolate chips zijn hier niet gemakkelijk te vinden.


Ik heb trouwens eindelijk geïnvesteerd in cupmaatjes! Dankzij een tip van Marèsalicious vond ik ze bij Dille & Kamille. De ingrediënten zijn dan ook in cups vermeld. Als je geen cups kunt afmeten, Google gewoon eens "cups to grams" ofzoiets en je vindt wel een conversietabel. Alleen de boter vind ik wat onhandig om in cups af te meten (je kan toch moeilijk je hele pakje boter laten zacht worden om er vervolgens slechts een deel van te gebruiken? Ik gebruik geen hele pakjes boter zoals een zeker J.M. van kookprogramma D.K.!), dus hier heb ik het toch omgerekend. 




De cookies werden ook goedgekeurd door kids van 3 en 6 jaar, leeftijdsgenoten, prille dertigers én zelfs prille vijftigers! Van een all-round recept gesproken. 


Dit heb je nodig voor ongeveer 20 cookies:
  • 1 cup zelfrijzende bloem
  • 3/4 cup havermoutvlokken
  • 3/4 cup bruine suiker
  • 2/3 cup boter (ongeveer 150 g) + een beetje extra
  • 1/2 cup chocolate chips
  • 1/4 cup amandelschilfers
  • 2 eieren
  • 1 koffielepeltje vanille-extract

Zo maak je ze:
Rooster de amandelschilfers eventjes in een droge pan op het vuur. Hou ze goed in het oog, het gaat snel. Zet opzij en laat afkoelen. Laat de boter heel zacht worden, of smelt ze in een steelpannetje op een zacht vuur of in de microgolf op een lage stand. Verwarm dan ook de oven voor op 180° C. 


Doe de eieren samen met de suiker in een mengkom en klop ze tot een schuimige massa met een elektrische mixer. Voeg dan de boter en vanille-extract toe en mix opnieuw, doe hetzelfde met de (gezeefde) bloem. Zet dan de mixer weg, vanaf hier moet je zonder verder. Met een spatel of houten lepel meng je de havermoutvlokken door het deeg. Meng alles goed en doe hetzelfde met de chocolate chips en de amandelschilfers. Deze laatste probeer je eerst wat fijn te crushen in je hand. Meng alles nog een laatste keer goed door elkaar en vet alvast een bakplaat in.




Verdeel eetlepels van het koekjesdeeg over de bakplaat, maar laat zeker voldoende ruimte tussen de koekjes. Ze "groeien" nogal bij het bakken. Zet ze 10 minuten in een oven van 180° C. Laat ze dan enkele minuten afkoelen op de bakplaat en schep ze dan voorzichtig op een rooster om verder af te koelen. Het is nu al even geleden dat ik deze maakte, maar nu ik de foto's opnieuw bekijk, komt het water me al in de mond...